Amy Lynn Bradley werd geboren op 12 mei 1974 in Petersburg, Virginia, Verenigde Staten. Ze studeerde af in lichamelijke opvoeding en volgde een cursus voor lifeguards, aangezien ze een uitstekende zwemster was.
In maart 1998 gingen Amy en haar familie op een Caribische cruise. Het schip Royal Caribbean International Rhapsody of the Seas was onderweg naar Curaçao, een Nederlands-Caribisch eiland.
Het meisje, destijds 23 jaar oud, had aanvankelijk twijfels over de reis, maar haar familie overtuigde haar ervan dat ze veel plezier zouden hebben.
Feest op het schip
Op de avond van 23 maart 1998 gingen Amy, haar broer Brad en hun ouders naar een galadiner in de salon van het schip. Haar ouders keerden kort na middernacht terug naar hun hut, waardoor alleen Amy en haar broer overbleven voor het aankomende bal.
Kort daarna verliet Brad de locatie en keerde terug naar zijn kamer. Volgens rapporten bleef Amy op het feest tot 3:30 uur ‘s ochtends. Toen ze terugkwam naar de hut, meldde Brad dat hij en zijn zus op het balkon van de suite gingen zitten en een gesprek voerden voordat hij ging slapen.
Tussen 5:15 en 5:30 uur ‘s ochtends merkte Amy’s vader op dat zijn dochter in een stoel op het balkon van de hut lag te dutten1 en wilde haar niet storen. Op enig moment na dat tijdstip stond Amy op, liep blootsvoets weg en ging naar het schipzwembad om een sigaret te roken.
Om 6 uur, toen haar vader terugkwam, was Amy al niet meer op het balkon, en niemand wist waar ze zich op het schip bevond. Het was ongebruikelijk dat het meisje zonder haar familie wegging, dus besloten ze onmiddellijk de scheepsautoriteiten op de hoogte te stellen.
Haar ouders smeekten de kapitein om het schip niet aan te meren en een melding om te roepen via de luidsprekers dat Amy vermist was. Ze waren bang dat een crimineel van boord zou kunnen gaan en de locatie zou ontvluchten, mogelijk met het slachtoffer.
Het scheepspersoneel stemde hier niet mee in en beweerde dat ze geen paniek onder de bemanning wilden veroorzaken. Het schip meerde aan en al snel begonnen mensen van boord te gaan, op dat moment waren de scheepsautoriteiten nog niet eens begonnen met zoeken naar Amy Bradley.
Het begin van de zoektocht
Rond 8 uur ‘s ochtends, toen het schip vrijwel leeg was, werd een geluidsalarm afgegeven om Amy op te roepen: “Amy Bradley, kom alsjeblieft naar de commissaristentafel?”. Er werd bevolen om het meisje te zoeken in alle 1000 kamers van het schip, openbare toiletten en recreatiegebieden.
Later werd ontdekt dat het scheepspersoneel de kamers nooit betrad om de bemanning niet te storen. De Nederlandse Kustwacht in het Caribisch gebied voerde een vierdaagse zoektocht uit die op 27 maart 1998 eindigde, en Royal Caribbean Cruise Lines charterde een boot om door te gaan met zoeken naar haar.
De Kustwacht gebruikte drie helikopters en een radarvliegtuig om te helpen bij de zoektocht. Er waren geen aanwijzingen dat Amy zelfmoord had gepleegd of in zee was gevallen, bovendien was ze een uitstekende zwemster en zou ze zichzelf kunnen redden.
Waar is Amy Bradley?
Volgens het verhaal van haar broer, Brad Bradley, trok Amy veel aandacht van het scheepspersoneel tijdens het feest, wat haar stoorde. Ze werd herhaaldelijk gefotografeerd op verschillende momenten.
De eerste theorie die door de familie werd aangedragen, was dat Amy was meegenomen door mensen die betrokken waren bij seksuele slavernij. Dit is inderdaad een van de sterkste theorieën in de zaak, en ik zal uitleggen waarom.
In de jaren die volgden, beweerden tientallen mensen Amy in Curaçao te hebben gezien. Het eerste rapport kwam van een taxichauffeur, die zei dat ze naar zijn auto liep, vroeg om zijn telefoon te gebruiken en vervolgens vertrok.
In augustus 1998 zagen Canadese toeristen een vrouw die overeenkwam met de beschrijving van Amy Bradley, en het meest opvallende was dat de vermeende vrouw dezelfde tatoeages had als het slachtoffer: een Tasmaanse duivel die een basketbal op haar schouder ronddraait; de zon op de onderrug; een Chinees symbool op haar rechterenkel; en een hagedis op haar navel2.
In 1999 had een zeeman een ontmoeting met een vrouw in een bordeel. Terwijl ze samen waren, beweerde ze Amy Bradley te zijn en smeekte om hulp, zeggend dat ze daar tegen haar wil werd vastgehouden en naar huis wilde.
De man was erg bang om destijds naar de politie te gaan, en zijn verhaal werd pas vele jaren later verteld toen er geen spoor van Amy meer op die plaats was.
Jaren later beweerde Judy Maurer, die aan het winkelen was in een warenhuis in Barbados, Amy te hebben gezien en zei dat ze om hulp vroeg. De vrouw zei dat voordat ze kon helpen, iemand anders verscheen en haar wegleidde.3
Theorieën over de zaak
Tijdens het feest op het schip bracht Amy veel tijd door met een lid van de muziekgroep. De man vertelde de politie dat hij bij Amy was geweest tot 1 uur ‘s nachts en daarna uit elkaar waren gegaan. Ondanks dat het onderzoek zich volledig op deze verdachte richtte, kon niets worden bewezen.
Diezelfde nacht werd Amy’s familie benaderd door een ober die vroeg of ze een bericht aan Amy wilden doorgeven, met een uitnodiging om met de bandman te gaan drinken zodra ze aan land kwamen.
Bovendien drukte de professionele fotograaf alle foto’s die tijdens de cruise waren genomen af om ze te verkopen op een kraampje, maar de familie kon geen enkele foto van Amy vinden, wat hen deed vermoeden dat de foto’s door iemand waren verwijderd.
Een foto van een website met volwassen inhoud werd naar de familie van Amy gestuurd, en de vrouw leek echt veel op het slachtoffer. Dit deed me denken aan de zaak van Rui Pedro, waar een foto veel leek op de jongen, maar de politie was niet in staat om de herkomst ervan te achterhalen, net als in het geval van Amy Bradley.
Nieuwe bewijzen
Enige tijd later werd een menselijk kaakbot gevonden aan de kust van 4. Dit nieuws volgde al snel op de zaak van Natalee Holloway, een meisje dat ook verdween tijdens een vakantie in het Caribisch gebied in 2005.
De politie kon alleen bewijzen dat de kaak niet van Natalee Holloway was, en negeerde Amy Bradley en twaalf andere vrouwen die onder vergelijkbare omstandigheden verdwenen tijdens vakantieperiodes in het Caribisch gebied.
In 2017 werden nieuwe bewijzen gevonden: de politie slaagde erin een foto te traceren waarop Amy en het bandlid recht voor de camera aan het dansen waren. Het materiaal zou zijn opgenomen door een reclameteam, maar helaas leidde dit niet tot een doorbraak in de zaak.
De politie concludeerde dat Amy in zee was gevallen of zelfmoord had gepleegd, zoals aanvankelijk werd gesuggereerd door de autoriteiten. Amy Lynn Bradley werd op 24 maart 2010 officieel dood verklaard, twaalf jaar na haar verdwijning, zonder getuigen en zonder gevonden lichaam.
De familie Bradley blijft echter hoop houden om hun dochter te vinden. Ze blijven zoeken en bieden beloningen aan voor mensen die informatie hebben over de verblijfplaats van Amy Bradley.
