Jody Plauché was elf jaar oud in 1983 en woonde met zijn familie in Baton Rouge, Louisiana. Zijn ouders, Gary en June Plauché, zorgden voor een rustig leven voor de jongen, die altijd had genoten van fysieke activiteiten.
Gary realiseerde zich dat zijn zoon een voorliefde had voor vechtsporten en toen besloot hij Jody in te schrijven voor karate. Zijn leraar, Jeff Doucet, was toen 24 en eigenaar van de vechtschool.
Jeff Doucet had geen familie of goede vrienden en hij rechtvaardigde dit altijd door te zeggen dat hij oorspronkelijk uit Texas kwam en nog maar kort in Louisiana was. Desondanks was hij erg geliefd bij zijn leerlingen en hun families.
De leraar was zo close met zijn leerlingen dat hij ze meenam naar de bioscoop, ijssalons en zelfs naar wedstrijden buiten de staat. Blijkbaar een bijzonder iemand die zich inzette voor het onderwijs van zijn leerlingen.
Donkere kant
Jody’s ouders waren erg blij met de ontwikkeling van hun zoon. Hoewel de jongen van groepssporten hield, was hij verlegen en introvert, en zijn verblijf in het worstelcentrum leek zijn sociale vaardigheden te ontwikkelen.
Zijn ouders waren zo dankbaar dat ze Jeff verschillende keren bij hen thuis uitnodigden om te komen eten.
Toen Jody aan de vooravond van zijn elfde verjaardag stond, onthulde Jeff hem wie hij werkelijk was. De leraar misbruikte de jongen de laatste zes maanden van 1983.
Volgens politierapporten gebeurde het misbruik bijna dagelijks. Misschien uit angst, schaamte of schuldgevoel vertelde Jody nooit wat er gebeurde als hij alleen was met Jeff Doucet.
Het was gebruikelijk voor de 10-jarige Jody om om te gaan met de vlagen van jaloezie van zijn instructeur. Hij zei altijd dat de jongen meer van hem moest houden dan van zijn vader, omdat hij alles kon doen voor hun liefde.
Gekidnapte
Op 14 februari 1984 stond Jeff Doucet op het punt om gearresteerd te worden voor het uitschrijven van ongedekte cheques en ook om zijn sportschool te verliezen wegens het niet betalen van huur.
Hij besloot Jody te ontvoeren en mee te nemen naar een motel in Anaheim, Californië, waar hij hem seksueel misbruikte en verkrachtte. Toen Jody er te lang over deed om thuis te komen, besloot zijn vader naar de sportschool te gaan om hem te zoeken en zag dat de deuren op slot zaten.
Het was gebruikelijk dat de jongens met hun leraar optrokken, dus Gary dacht dat ze snel terug zouden zijn. Terwijl de uren verstreken en de angst toenam, besloten Gary en June om de politie te bellen.
De volgende tien dagen werd Jody voortdurend gemolesteerd. Op 29 februari 1984 stond Jeff de jongen toe om zijn familie te bellen en hen te vertellen dat hij in orde was. Aan de hand van dit telefoontje kon de verblijfplaats van de ontvoerder worden achterhaald en op 1 maart viel de politie het motel binnen en bevrijdde Jody Plauché en arresteerde Jeff Doucet.
Wat niemand wist
In een poging om de jongen moeilijker te herkennen, verfde Jeff Jody’s haar donkerbruin. Tot dan toe geloofde de familie Plauché dat Jeff emotionele problemen had en de jongen alleen had ontvoerd om hem als zoon op te voeden.
Pas na het forensisch onderzoek kwam de waarheid aan het licht. Jody bevestigde het misbruik aan zijn ouders en zei dat het allemaal erg voor de hand lag, maar dat hij te bang was om de waarheid te vertellen. De jongen vertelde verder dat hij vanaf het begin wist dat het verkeerd was, maar dat hij niet wist hoe hij om hulp moest vragen bij zoveel bedreigingen.
Gary Plauché raakte in paniek door de verklaringen van zijn zoon en onthulde dat hij zich verraden en machteloos voelde tegenover zoveel wreedheden.
Jeff Doucet zei dat ook hij seksueel misbruikt was in zijn kindertijd en dat Jody niet het eerste kind was dat hij had gemolesteerd.
De rekening vereffenen
Op 16 maart 1984 werd Doucet teruggebracht naar Louisiana om terecht te staan. Hij kwam aan op het vliegveld en werd rond 21.30 uur in handboeien afgevoerd door politieagenten, waar Plauché Jeff Doucet opwachtte met een revolver.
Het is niet duidelijk hoe Gary de exacte tijd van Jeffs aankomst wist, maar hij had kennissen die daar werkten en die hem deze informatie hadden kunnen geven. Wat wel zeker is, is dat Gary de vlucht kende, het tijdstip van aankomst en ook de gang waar de crimineel doorheen zou gaan.
Een nieuwsploeg van WBRZ stond Jeff Doucet op te wachten en stelde hun camera’s op om zijn aankomst vast te leggen.
Voor de nieuwsploeg stonden verschillende telefooncellen, waar Gary Plauché wachtte terwijl hij met zijn beste vriend aan de telefoon praatte. Hij droeg een baseballpet en een zonnebril zodat niemand hem zou herkennen. Tijdens het gesprek zei de man zelfs tegen zijn vriend: “Man, I’m ready to do some shit!”
Toen Jeff Gary passeerde, trok hij zijn pistool en schoot hem van dichtbij in de rechterkant van Doucets hoofd. De man viel op de grond, bloedend uit een wond vlakbij zijn rechteroor.
Gary Plauché hing de telefoon op voordat een politieagent hem kon tegenhouden en liet zijn pistool vallen. De agenten die Plauché grepen herkenden hem. Jeff Doucet raakte in coma en overleed de volgende dag aan zijn schotwond.
Tijdelijke psychotische toestand
Gary werd gearresteerd en geëvalueerd door artsen, die vaststelden dat hij het slachtoffer was van een mentale inzinking nadat hij had gehoord van het misbruik van zijn zoon.
Rechter Frank Saia besloot dat het naar de gevangenis sturen van Plauché niemand zou helpen en dat er vrijwel geen risico was dat hij nog een misdaad zou plegen.
Hij werd toen veroordeeld tot zeven jaar voorwaardelijk, met vijf jaar voorwaardelijke vrijlating en 300 uur taakstraf, die hij in 1989 voltooide.
Laatste gedachten
Op 67-jarige leeftijd gaf Gary Plauché een interview waarin hij verklaarde dat hij geen spijt had van het doden van Doucet en dat hij het opnieuw zou doen. In augustus 2019 verscheen het boek “Waarom, Gary, Waarom?”: Het verhaal van Jody Plauché” uitgebracht door Jody.
Jody was erg overstuur door de houding van zijn vader op dat moment. Hij zei dat hij niet wilde dat Jeff doodging en dat het feit dat hij in de gevangenis zat genoeg was. De jaren gingen voorbij en hij begon weer bij zijn familie te wonen. Jody’s vader en moeder waren van fundamenteel belang in zijn psychologische herstelproces.
Plauché kreeg zijn eerste beroerte in 2011. Hij stierf in 2014 in een verpleeghuis na een nieuwe beroerte, drie weken voor zijn 69e verjaardag.
